Syntropic

Syntropic farming

Ik ben altijd blij als ik een ‘Happen Film’ zie. Mooie portretten van mooie mensen. Dit is een verhaal van niet zo dichtbij maar het kan altijd inspirerend werken. Deze pioniersfamile doet aan Syntropic farming.

Syntropic farming is niet echt een methodiek maar je zou eerder van principecs kunnen spreken. De pionier is Ernst Götsch’s een Zwitserse wetenschapper en onderzoeker die vooral met genetica bezig was heeft ontwikkeld. Snoeien is de basis voor verandering. Snoeien stimuleert het metabolisme van een systeem. Vergelijk het met het knippen van je haar. Laten we geen grondstoffen zoeken, maar erbij maken. Snoeien verhoogt de werking van het wortelsysteem door het mycorrhiza te veranderen. Het stimuleert de plant om gibberellinezuur aan te maken. Bacteriën en schimmels gaan weliger tieren wat leidt tot meer voedingstoffen. Er is ook meer fotosynthese bij gesnoeide planten. Dit verhoogt de opname van koolstof en zonlicht. Hij laat het snoeisel liggen om zo de bodem blijvend te voeden.

Gibberellinezuur is een plantenhormoon dat de groei en strekking van plantencellen bevordert. Ook beïnvloedt het de verhouding tussen mannelijke en vrouwelijke bloemen op een plant, bevordert het de vruchtzetting, geeft het grotere bladeren en kan sommige tweejarige planten al in het eerste jaar laten bloeien. Het stimuleert het kiemen van de zaden. Gibberellinezuur wordt soms gebruikt in laboratoria en glastuinbouw om zaden die anders niet zouden groeien toch te helpen ontkiemen.

De basis principes iets meer uitgelicht

Houd de grond bedekt door grote hoeveelheden biomassa te kweken, die regelmatig wordt gesnoeid of gemaaid en blijft liggen. Syntropische landbouw tracht de fotosynthese te maximaliseren door bomenrijen van noord naar zuid aan te leggen. Dit is de primaire ontwerpstrategie, in tegenstelling tot waterbeheer door uitsluitend gebruik te maken van contourbeplanting. Bovendien wordt dit bereikt door een extreem hoge plantdichtheid; 20-40 planten / zaden / stek per vierkante meter. Deze planten zijn in de ruimte gerangschikt op basis van het principe van Stratificatie, wat verwijst naar waar een plant groeit in zijn optimale habitat.
De vier typische strata’s zijn emergent, high, medium en low, en verwijzen meestal naar de lichtbehoefte van de soort, maar ook naar soortvorm / gewoonte en bladstructuur.

Natuurlijke successie is hoe deze planten in de loop van de tijd worden gerangschikt, van placenta-stadium tot secundair stadium en uiteindelijk tot climax, de stadia van successie waardoor een bos rijpt. Het hele systeem moet constant worden gevuld met planten van verschillende lagen, zelfs als het systeem door een beheerde opeenvolging wijzigt. Synchronisatie verwijst naar het verwijderen van plantaardige biomassa, door oogsten en snoeien, om een ​​opbrengst te verkrijgen, ruimte te creëren voor de volgende opeenvolging van soorten en om nieuwe groei aan te moedigen door de afgifte van verschillende wortelhormonen die optreden na het snoeien.
Omdat alles dicht bij elkaar wordt geplant is dit arbeidsintensiever dan een klassiek voedselbos. Maar er zijn inderdaad wel veel gelijkenissen.

Back to top button